Final Destination: Bloodlines recensie – Bloederig komische finale

Veertien jaar na Final Destination 5 verschijnt er eindelijk weer een nieuw deel in deze populaire horror-komedie reeks. En die lange, lange pauze heeft Final Destination: Bloodlines goed gedaan. De combinatie van over-the-top bloederigheid, inventief gruwelijke sterfscènes en zwarte humor zit deze keer wel bijzonder goed in elkaar. Als liefhebber van de franchise word je op je wenken bediend. Voor Dirk hoeft dit ook helemaal niet het laatste deel te zijn. Lees zijn Final Destination: Bloodlines recensie! 

De dood! We krijgen er vroeg of laat allemaal mee te maken. Maar het zou toch wat zijn als je een manier hebt gevonden om de dood te misleiden? In 2000 wist een groep vrienden in Final Destination de dood voor de gek te houden. Dat dit niet zonder gevolgen is, blijkt uit de vele vervolgfilms. Final Destination groeide uit tot een populaire filmreeks.

In 2011 echter leek het doek voor de serie te vallen met Final Destination 5. Maar hoe kun je een 25-jarig jubileum beter vieren dan met een nieuw deel? En dat is dus Final Destination: Bloodlines. De film draait nu in de bioscoop en is net als een hamburger bij je favoriete fastfoodketen. Je weet wat je krijgt en het is nog lekker ook!

Bovennatuurlijke horror

Hoe kun je een Final Destination-film nou het beste omschrijven? Ik denk als een bovennatuurlijke horror, hoewel de dood natuurlijk niet echt bovennatuurlijk is. Maar wanneer je je dood kan voorspellen en ontlopen, dan kom je toch wel in de bovennatuurlijke hoek. Zeker als de dood dan alsnog achter je aankomt. Want de dood laat niet met zich spotten…

Final Destination: Bloodlines recensie – Familiegeheimen 

In Final Destination: Bloodlines wordt Stefani (Kaitlyn Santa Juana (The Flash, The Friendship Game)) de laatste tijd geplaagd door een herhalende nachtmerrie. Die slapeloze nachten hebben invloed op haar studie en het is zelfs zo erg dat ze haar studiebeurs kwijt kan raken. Stefani wil weten waar de droom – die zich eind jaren 60 afspeelt – vandaan komt.

In de droom bezoeken de zwangere Iris Campbell (Brec Bassinger (Bella and the Bulldogs, Stargirl)) en haar vriend Paul de Skyview Restaurant Tower. Tijdens het openingsfeest hoog in de toren krijgt Iris een naar voorgevoel dat de toren zal ontploffen en instorten. In de droom loopt het bezoek uit tot een ware ramp, waarbij iedereen om het leven komt.

Ze gaat naar haar grootje

De hoofdpersoon uit de droom is de grootmoeder van Stefani. Zij heeft de ramp dus overleefd. Stefani wil graag met haar grootmoeder in contact komen om over de droom te praten, maar niemand van de familie heeft nog contact met haar. Er zijn veel dingen gebeurd in het verleden en haar grootmoeder leeft een teruggetrokken bestaan.

Toch weet Stefani haar grootmoeder te vinden en komt zo achter een verschrikkelijk familiegeheim. Krijgt Stefanie een verklaring voor haar nachtmerries en kan ze haar familie redden van de dood?

Final Destination – Hoe zat het ook alweer? 

Het idee van Final Destination is gebaseerd op het vliegtuigongeluk van TWA-vlucht 800 naar Parijs van 17 juli 1996 en op een scenario dat Jeffrey Reddick schreef voor de televisieserie The X-Files. Die aflevering is er nooit van gekomen, maar in 2000 maakten we wel kennis met Final Destination. In de eerste film krijgt student Alex Browning (Devon Sawa) een visioen. Hij gaat met zijn klas naar Parijs, maar droomt dat het vliegtuig waarin hij zit ontploft. Hij veroorzaakt zoveel paniek in het vliegtuig, dat Alex en een aantal andere studenten uit het vliegtuig worden gezet. Net na het opstijgen ontploft het vliegtuig. Alex en zijn vrienden zijn aan de dood ontsnapt, maar het duurt niet lang voordat zijn vrienden op mysterieuze wijze overlijden. Komt de dood hen achterna en kan Alex zijn vrienden beschermen door de dood opnieuw te slim af te zijn?

In Final Destination 2 (2003) maken we kennis met nieuwe hoofdpersonen. Alleen de vriendin van Alex – Clear Rivers (Ali Larter) – keert terug in deze film. Dit keer krijgt Kimberly Corman (A.J. Cook) een visioen van een tragisch ongeval waaraan ze uiteindelijk weet te ontsnappen. In Final Destination 3 is het Wendy Christensen (Mary Elizabeth Winstead) die een visioen krijgt op een pretpark. Volgens haar gaat er iets verschrikkelijks gebeuren met de nieuwe achtbaan “Devil’s Flight”. Ze weet een aantal vrienden te redden van een noodlottig ongeluk. 

Meer van hetzelfde? 

The Final Destination (2009) is het vierde deel uit de reeks. Dit keer krijgt Nick O’Bannon (Bobby Campo) een visioen. Tijdens zijn bezoek aan de autoraces ziet hij een aantal auto’s op elkaar knallen. De crash zorgt ervoor dat de tribune instort. Ook in dit deel weten een aantal mensen aan de dood te ontsnappen, om later op een gruwelijke manier aan hun einde komen.

Het voorlopig laatste deel van de reeks was Final Destination 5 (2011). Dit is eigenlijk een prequel, die zich afspeelt voor de allereerste Final Destination. In die film denkt Sam Lawton (Nicholas D’Agosto) dat de brug waarop ze rijden gaat instorten. Hij weet een groep mensen te redden voordat de brug ook daadwerkelijk in elkaar stort.

Final Destination: Bloodlines recensie – Alles is met elkaar verbonden 

We hebben er dus op moeten wachten. Na 14 jaar verschijnt er eindelijk weer een Final Destination in de bioscoop. Waarom heeft dit zo lang geduurd? Producer Craig Perry heeft een simpele verklaring: verschillende omstandigheden. Allereerst de coronapandemie, maar ook de staking van schrijvers én het afleveren van een goed script. Gelukkig is dat laatste wel gelukt, want ondanks de vaste formule blijft Final Destination: Bloodlines je verrassen en is de film erg vermakelijk.

Het leuke aan Bloodlines is dat de film eigenlijk alle Final Destinations met elkaar verbindt. Ik hou wel van dit soort connecties. Op subtiele wijze wordt er naar de andere delen verwezen. Zelfs Tony Todd (Candyman, The Rock, The Crow) is als de mysterieuze Bludworth weer aanwezig in zijn laatste filmrol. De acteur overleed op 6 november 2024 aan de gevolgen van kanker.

Dodelijke opbouw met humor 

Als er tussen 2011 en nu nog meer Final Destinations hadden gezeten, had ik Bloodlines niet zo leuk gevonden. Ik was verrast toen ik hoorde dat er weer een nieuw deel aankwam, maar had hier nu wel weer écht zin in. Zoals ik al eerder zei, weet je wat je krijgt. Toch weten de makers je iedere keer weer te verrassen met een dodelijke opbouw, een kleine twist, absurde sterfgevallen en uiteindelijk flink wat gore. Het is soms zo over-the-top, dat het eigenlijk weer grappig wordt.

Dat is ook iets waar de Final Destination-franchise bekend om staat. Een combinatie van horror, gore en humor. Het lijkt wel of dit voor deze laatste film is geperfectioneerd. Dat blijkt ook uit de reacties van het publiek. Ik heb in de bioscoopzaal meerdere keren het publiek horen gniffelen en zelfs schaterlachen. Ik kon dat bij mijzelf ook niet onderdrukken.

Final Destination: Bloodlines recensie – …En door!! 

Verhaaltechnisch zou er met Final Destination: Bloodlines een eind komen aan de reeks. Toch lijkt het erop dat de dood nog steeds niet klaar is na de gebeurtenissen uit deze film. Er wordt al gesproken over een Final Destination: Last Chance.

Na het zien van Final Destination: Bloodlines ben ik daar toch wel weer nieuwsgierig naar. De reeks heeft me tot nu toe altijd weten te verrassen en dit laatste deel helemaal. Ga dus snel naar de bioscoop om je te laten vermaken, maar wees wel voorzichtig onderweg…

Final Destination: Bloodlines draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer: 

Titel: Final Destination: Bloodlines
Regisseurs: Zach Lipovsky en Adam B. Stein
Acteurs: Kaitlyn Santa Juana, Teo Briones, Rya Kihlstedt, Brec Bassinger
Uitgever: Warner Bros
Genre: Horror / Komedie

Lees meer Modern Myths recensies!