Thunderbolts recensie – Superhelden in geestelijke nood

Marvel maakt een comeback in de bioscoop! Snel na Captain America: Brave New World verschijnt nu Thunderbolts*, waarna The Fantastic Four: First Steps nog deze zomer moet verschijnen. Hoewel deze films nogal van elkaar lijken te verschillen, horen ze toch zeker bij elkaar. Als Marvel comic- en filmfan volgt Jeroen ze allemaal. In deze Thunderbolts recensie lees je waarom dit team van antihelden en losers hem doet vermoeden dat Marvel van plan is om zijn fans weer terug te winnen. En we verklappen alvast, dat lijkt te lukken!

Yelena Belova – de White Widow (Florence Pugh (Midsommar, Black Widow, Oppenheimer)) – zit er doorheen. Niets boeit haar meer, ze stoeit met een burn-out en haar werk doet ze op de automatische piloot. Helaas bestaat dat werk uit vuile klusjes opknappen in opdracht van Valentina Allegra de Fontaine (Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld, The Falcon and the Winter Soldier, Veep)). Zij is het hoofd van de CIA en voorzitter van het schimmige bedrijf O.X.E.

Yelena moordt zonder mededogen en laat een spoor van vernieling achter. Ten einde raad zoekt ze haar vervreemd geraakte vader op. Maar ook haar vader – Alexei Shostakov, de Red Guardian (David Harbour (Black Widow, Hellboy, Stranger Things)) – is uitgeblust en kampt met uitdagingen in het leven. Toch probeert hij Yelena ervan te overtuigen dat anderen helpen een goed doel is om na te streven. Moedeloos en gedesillusioneerd besluit Yelena nog één klusje voor De Fontaine op te knappen. Daarna wil ze uit de schaduwen treden en voortaan legale opdrachten uitvoeren.

Net wanneer je denkt die wereld uit te zijn…

Maar zoals in elke goede spionnenfilm het geval is, verlaat je de schaduwachtige wereld van clandestiene operaties niet zomaar. Tijdens haar laatste klus loopt Yelena tegen een aantal andere geheim agenten aan. Te weten: Ava Starr – Ghost (uit Ant-Man and the Wasp), John Walker – U.S.Agent (uit The Falcon and the Winter Soldier) en Antonia Dreykov – Taskmaster (uit Black Widow). Uiteraard raakt iedereen met elkaar slaags, voor het duidelijk wordt wat er echt aan de hand is. Dat er daarbij nog een mysterieuze gevangene zich bij de groep voegt – Bob (Lewis Pullman (Top Gun: Maverick, Outer Range)) – maakt de chaos compleet.

Vervolgens dendert Thunderbolts* in sneltreinvaart verder. Alexei komt zijn dochter (te laat) waarschuwen, waarna het samengeraapt zooitje supermensen te maken krijgt met Bucky Barnes, de Winter Soldier (Sebastian Stan (The Apprentice, Captain America: The Winter Soldier)). Bucky zit achter De Fontaine aan en nu staan alle spelers op het schaakbord. Net als in de eerste Guardians of the Galaxy moet iedereen leren samen te werken om henzelf – en de wereld – te redden.

Thunderbolts recensie – Wie zijn de Thunderbolts?

Thunderbolts* lijkt in de verste verte niet op het eerste superheldenteam met die naam in het Marvel stripuniversum. In 1997 waren de superhelden uit teams als de Avengers en de Fantastic Four verdwenen. De wereld had dringend behoefte aan nieuwe helden. Onder leiding van de mysterieuze Citizen V nam de superheldengroep “Thunderbolts” die taak maar al te graag op zich. Hoewel niemand die superhelden kende, bleken ze toch allemaal iets bekends te hebben.

Thunderbolts werd geschreven door Kurt Busiek en getekend door Mark Bagley. De twist van de comic was dat Citizen V de superschurk Baron Zemo in vermomming was en zijn Thunderbolts bestond uit de voormalige Masters of Evil. Wat Zemo echter niet had voorzien, was dat mensen helpen als superheld veel meer voldoening geeft dan een leven als superschurk. De Thunderbolts keerden zich tegen Zemo en werden een écht superheldenteam.

Norman Osborn, Luke Cage, Thunderbolt Ross e.a.

Na een lange reeks hield de eerste Thunderbolts serie in die vorm op te bestaan. De helden uit het eerste team doken af en toe op in andere Marvel-titels, maar in de Thunderbolts strips zelf verschenen steeds andere (anti)helden. Wat wel hetzelfde bleef, was dat het team keer op keer bestond uit personages die het niet zo nauw nemen met de wet. Zo was er een team onder leiding van Norman Osborn (de Green Goblin), met onder andere Bullseye en Venom erin. Deze “Dark Avengers” werden weer opgevolgd door het zogeheten “H.A.M.M.E.R.” team, bestaande uit bijvoorbeeld Black Widow, Ghost en Ant-Man.

Ook straatheld Luke Cage heeft een poosje de Thunderbolts geleid. In zijn team vond je onder andere Juggernaut, Crossbones en Man-Thing. Dan was er nog het team onder leiding van Thaddeus “Thunderbolt” Ross. Hij werkte als Red Hulk samen met Elektra, Agent Venom, Punisher en Deadpool. Dit waren dus inderdaad “Thunderbolt’s Thunderbolts”. In 2024 was het Bucky die een team vormde met onder andere Shang-Chi, Red Guardian, White Widow en U.S.Agent. Dit was trouwens niet de eerste keer dat Bucky bij de Thunderbolts zat, maar het duurt te lang om echt alle teams hier op te noemen.

Thunderbolts recensie – Op zoek naar een doel in het leven

Wat dus wel overeenkomt tussen deze MCU Thunderbolts* film en de comicseries, is de premisse dat het team wordt samengesteld uit antihelden, schurken of andere “helden” die op zoek zijn naar een nieuw doel in hun leven. Sommigen vergelijken de Thunderbolts met de Suicide Squad uit het DC strip- en filmuniversum. En daar is wel wat voor te zeggen.

Liefhebbers van het MCU zullen de meeste personages in deze nieuwe film ook kennen uit de andere films, wat het leuk maakt om hen allemaal in deze hoedanigheid bij elkaar te zien komen. Thunderbolts* bouwt op de geschiedenis van de voorgaande films en voegt daar iets nieuws aan toe.

Voor de fans!

Als Marvel comics liefhebber was ik aangenaam verrast door een van deze nieuwe toevoegingen aan het filmuniversum. Ik ben groot fan van iemand die in deze film zijn intrede doet. Maar om niets te spoilen, zullen we het daar niet over hebben.

Wat ik wel zeg: let even op hoe het Marvel-logo aan het begin van deze nieuwe film niet overgaat in de filmbeelden van de eerdere Marvel-films, maar enkel strips blijft tonen. En dan is er nog een andere bijzonder grote geste naar de stripliefhebbers vroeg in de film. Ook die zal je niet ontgaan.

Duisterder dan je gewend bent

Buiten dat is Thunderbolts* gewoon een erg leuke superheldenfilm. Voor wie geen comiclezer is kan deze film misschien verrassen in hoe duister de verhaallijn is en hoe zwaar de personages het met elkaar en vooral met zichzelf hebben. Maar dat is juist verfrissend na een periode waarin flauwe humor en onlogische actie de boventoon voerden in de Marvel films.

Hoewel ook Thunderbolts* bij vlagen soms te makkelijk in vertellen is en te uitleggerig op momenten dat het niet nodig is.

Thunderbolts recensie – Een hoogtepuntje in het MCU

Maar toen ik de bioscoop uit kwam na het zien van deze film, was ik meer dan tevreden. Ik durf zelfs te stellen dat Thunderbolts* een hoogtepuntje in het MCU is en hopelijk de aanzet is tot een terugkeer naar de kwaliteit van de eerdere fases van Marvel. Daarin werden de helden serieus genomen en daarmee ook de fans van de comics.

Ik zal hier geen preek afsteken over wanneer Kevin Feige en zijn filmmakers dat uit het oog waren verloren. Maar het lijkt erop alsof ze zich weer herinneren hoe het moet. En dat is goed nieuws voor de komende Marvel-films. De Thunderbolts (en Bob) zullen terugkeren. En ik zeker ook!

Thunderbolts* draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer:

Titel: Thunderbolts*
Regisseur: Jake Schreier
Acteurs: Florence Pugh, Sebastian Stan, David Harbour, Julia Louis-Dreyfus
Uitgever: Disney
Genre: Superhelden