Wie is er niet met The Lion King opgegroeid? In 1994 werd deze tekenfilm door Disney uitgebracht en het werd meteen een groot succes. Met succesvolle hits als The Circle of Life en Hakuna Matata was het een echte ‘sing-along’ tekenfilm voor jong en oud. Menig kijker smolt voor de schattige Simba en kreeg de slappe lach door de grappen van Timon en Pumba. Vijfentwintig jaar later besluit Disney – in navolging van onder andere The Jungle Book, Aladdin en Beauty and the Beast – dit succesvolle verhaal opnieuw uit te brengen in een realistisch, computer geanimeerd live action-jasje.
Ben je een The Lion King fan? Doe mee met onze The Lion King Winactie en maak kans op een notitieboekje, pen en paspoortetui!
De eerste trailers van The Lion King beloofden al veel goeds voor de fans. Je ziet een zeer realistische Simba letterlijk in de voetsporen van zijn vader treden. Maar toch bleef ik een beetje sceptisch. Zelf was ik niet echt te spreken over The Jungle Book, die door dezelfde regisseur (Jon Favreau (Iron Man, Cowboys & Aliens)) gemaakt is. Bij pratende dieren ben ik toch snel bang dat het richting slecht nagesynchroniseerde home videos gaat. En bij The Jungle Book had ik dat gevoel regelmatig. Ook het idee dat er misschien wat aan het verhaal veranderd zou gaan worden, boezemde mij angst in. Zo kreeg Beauty and the Beast ook ineens andere verhaallijnen erbij als aanvulling op de tekenfilm, die wat mij betreft ook weggelaten hadden mogen worden. Daarom ging ik een beetje sceptisch de bioscoopzaal in, bang dat deze nieuwe The Lion King teveel veranderd zou zijn.
Kippenvel en tranen
Maar zodra de eerste tonen de zaal in dreunen, staat bij mij het kippenvel al op de armen. Met in mijn achterhoofd de beelden van de tekenfilm kijk ik nu naar zeer realistische dieren op de savanne. Het lijkt bijna alsof je naar Animal Planet kijkt, zo realistisch is het. Je verwacht elk moment de stem van Morgan Freeman die vertelt over het rustige leven op de savanne. Met tranen in mijn ogen bekijk ik de hele openingsscene van de film en kom ik al snel tot de conclusie dat Jon Favreau de tekenfilm in zijn waarde heeft gelaten. Het is echt alsof hij de vertrouwde openingsscene beeld voor beeld heeft nagemaakt met echte dieren.
Oud en vertrouwd
Deze nieuwe The Lion King is een feest van herkenning. Elke welbekende hit komt enigszins aangepast aan bod. Bij de scène met het lied ‘I just can’t wait to be king’ ben ik erg nieuwsgierig hoe Favreau dit gaat aanpakken. In de tekenfilm zie je onder andere dansende nijlpaarden en struisvogels in een licht psychedelische omgeving. Maar in deze live action variant hebben de filmmakers er echt een geweldige oplossing voor gevonden!
Perfect gematchte acteurs
De stemacteurs zijn naar mijn mening perfect gecast. Ik vroeg me af of Rowan Atkinson (Mr. Bean, Blackadder, Johnny English) ooit vervangen zou kunnen worden als Zazu. Maar Jon Oliver (The Smurfs, Danger Mouse) is echt de perfecte nieuwe Zazu. Hij laat mij Rowan Atkinson zelfs bijna vergeten! Seth Rogen (Kung Fu Panda, Superbad) als Pumba is naar mijn mening de beste match. Zijn humor en manier van doen zie je helemaal terug in het wrattenzwijn. James Earl Jones (de stem van Darth Vader uit Star Wars) speelt – net als in de originele tekenfilm – opnieuw Mufasa. Die match blijft perfect: zijn diepe, zware stem past echt bij een koning. Beyoncé als Nala komt bij het lied Can you feel the love tonight helemaal tot haar recht.
Maar waar is Ed?
Zijn er dan geen minpuntjes aan deze film? Als ik dan iets moet benoemen, dan is het de rolverdeling van de Hyena’s. Vroeger was ik helemaal fan van Ed, de licht gestoorde hyena die standaard rondliep met zijn tong half uit zijn mond. Ook in de The Lion King Broadway Musical wordt Ed op deze manier uitgebeeld. In deze nieuwe film komt dit echter helemaal niet terug. Ed en Banzai (de twee mannelijke hyena’s uit de tekenfilm) zijn aangepast naar Azizi en Kamari. Het gestoorde gedrag van Ed is er helemaal niet. Maar voor deze aanpassing geldt: ja, ik mis Ed, maar de verhouding tussen Azizi en Kamari maakt veel goed.
The Lion King: tranen van geluk
De live-action verfilming van The Lion King is naar mijn mening bijna pure perfectie. Het verhaal is nauwelijks aangepast en de dieren zien er allemaal enorm realistisch uit. En wanneer ik op het einde bij de aftiteling toch nog He lives in you hoor, die ze in de Broadway Musical wel in het verhaal zelf verwerkt hebben, rollen de tranen opnieuw over mijn wangen. The Lion King weet me in elke variant te raken. Nu dus ook in de live action-versie.
The Lion King draait vanaf 17 juli in de bioscoop.
Meer Modern Myths-recensies vind je hier.
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen