Jurassic World: Rebirth recensie – Het begin van het einde

Drie jaar na het afsluiten van de Jurassic World trilogie vond Universal het de hoogste tijd om de dinosauriërs weer van stal te trekken. Met Jurassic World: Rebirth wordt de franchise nieuw leven ingeblazen. Anouk is groot fan van de franchise en kreeg de eer om dit nieuwe avontuur te gaan bewonderen. Maar weet deze nieuwe film haar liefde voor Jurassic te vergroten, of had deze wederopstanding beter achterwegen gelaten kunnen worden? Lees het in haar Jurassic World: Rebirth recensie!

Vijf jaar na alle gebeurtenissen in Jurassic World: Dominion blijken de dinosauriërs toch niet helemaal geschikt te zijn voor onze wereld. Velen zijn overleden door rare ziektes en degene die nog leven zitten in opvangcentra om verzorgd te worden. Of ze zijn vertrokken naar een specifiek gedeelte rondom de evenaar waar dino’s nog wel kunnen overleven.

Dat gedeelte rondom de evenaar is nu ook een gebied waar mensen niet mogen komen. Tenzij ze heel graag als voedselbron voor de daar levende dinosauriërs willen dienen…

We gooien er een sterrencast tegenaan

Toch gaat een groepje huurlingen en wetenschappers dat gebied in met als missie het DNA te verzamelen van drie dinosoorten. Dit alles om een nieuw medicijn te ontwikkelen om dodelijke hartziektes bij mensen te helpen genezen. Een zeer nobel doel natuurlijk, maar het is wel een missie dat absoluut niet zonder gevaren is.

Het team van huurlingen staat onder leiding van Zora Bennett (Scarlett Johansson (The Avengers, Black Widow)) en bestaat onder andere uit kapitein Kincaid (Mahershala Ali (True Detective, The Hunger Games: Mockingjay)) en Bobby Atwater (Ed Skrein (Deadpool, Rebel Moon)). Zij werken samen met paleontoloog Dr. Henry Loomis (Jonathan Bailey (Bridgerton, Wicked)) en farmaceutisch vertegenwoordiger Martin Krebs (Rupert Friend (Hitman: Agent 47, Homeland)).

Jurassic World: Rebirth recensie – De “nieuwe” wereld der dinosauriërs

Onderweg naar één van de verboden eilanden komt de groep een familie tegen die schipbreuk heeft geleden nadat ze in aanvaring zijn gekomen met een Mosasaurus. Vader Reuben Delgado (Manuel Garcia Rulfo (The Lincoln Lawyer, The Magnificent Seven)) was met zijn twee dochters en mogelijke toekomstige schoonzoon een reis aan het maken van Barbados naar Kaapstad, toen ze door de Mosasaurus als mogelijk hapje werden gezien.

Het gezin sluit zich enigszins onvrijwillig aan bij de missie, die natuurlijk niet zo makkelijk zal verlopen als men dacht. Het verzamelen van de DNA monsters is nou niet echt een “walk in the park”.

Oude bekenden en nieuwe gedrochten

In de laatste Jurassic World trilogie zagen we al dat het publiek de standaard dinosauriërs blijkbaar een beetje moe waren. De makers vonden het daarom noodzakelijk om in die trilogie steeds nieuwe dinosauriërs te laten ontwikkelen. Denk hierbij aan de Indominus Rex en de Indoraptor.

Daar had ik zelf al zo mijn mening over. Ik vond het toen al onnodig en niet echt van toegevoegde waarde. In Jurassic World: Rebirth gooien de makers er nog een schepje bovenop. En waar ik de Indoraptor al een aardig gedrocht vond, is de nieuwe D-Rex echt afschuwelijk. Natuurlijk, dino’s zouden zogenaamd wat spannender moeten worden voor de kijkers. Maar de D-Rex is, naast lelijk, ook echt niet te begrijpen. Het is alsof ze een Predator gekruist hebben met een Beluga Walvis. Hij heeft zes poten, waarvan er twee als een soort rudimentaire armpjes aanhangen. Er klopt niks van dit wezen en het heeft naar mijn mening ook niks meer met dinosauriërs te maken.

Jurassic World: Rebirth recensie – Toch ook nog de T-Rex

Gelukkig vallen de makers ook nog terug op wat oude bekenden. Zo zien we een Brachiosaurus, al is deze er niet al te best aan toe. Ook de Dilophosaurus maakt zijn rentree, hoewel deze gifspuwer niet heel veel in beeld is.

De raptors die in de voorgaande Jurassic World trilogie nog aardig de hoofdrol speelden, zijn in deze nieuwe film zeer beperkt aanwezig. Maar uiteraard er kan geen Jurassic-film zijn zonder onze grote favoriete T-Rex. En deze gigantische antiheld heeft nu ook weer een fantastische scène.

Opgetrokken wenkbrauwen

Het gebeurt niet vaak dat ik met opgetrokken wenkbrauwen naar een film zit te kijken. Maar bij Jurassic World: Rebirth leek ik haast een onvrijwillige facelift door te maken. Er waren zoveel momenten waarbij ik mij afvroeg waar ik nou in hemelsnaam naar aan het kijken was en waarom bepaalde dingen erin zijn geschreven.

Zo is een onbegrijpelijk iets dat je een groep ervaren huurlingen laat schieten op dino’s ter grote van een megajacht en ze alsnog continu weten te missen. Ik weet niet wat de vereisten waren om in het ervaren team van huurlingen te komen, maar schietkunsten hoorden er duidelijk niet bij.

Jurassic World: Rebirth recensie – Duiven met teveel tanden

En dan al die nieuwe, gemuteerde dinosauriërs. Waarom, echt waarom? Het is niet alleen de D-Rex die als megagedrocht rondloopt, nee, er zijn ook nieuwe vliegende dinosauriërs die eruit zien als uit de kluiten gewassen duiven met iets teveel tanden.

En welke vader lijkt het een fantastisch idee om met zijn jonge dochters de oceaan over te steken in een klein zeilbootje en daarbij vlak langs alle dodelijk dino eilanden te varen? Echt, vader van het jaar materiaal!

Actie en romantiek

Jurassic World: Rebirth zit wel bomvol actie. De spannende scènes vol dinogeweld worden afgewisseld met wat serieuzere scènes, inclusief soms een poging tot romantiek. En tijdens deze rustscènes betrapte ik mij erop dat ik bijna in slaap viel. Er wordt geprobeerd de personages wat uit te diepen, zodat we meer begrip hebben voor hun keuzes.

Maar dit duurt vaak te lang en heeft ook niet echt veel toegevoegde waarde. Gelukkig maken de algehele dood en verderf scènes veel goed en komen de meeste dinosauriërs ook goed uit de verf.

Jurassic World: Rebirth recensie – Tijd om de Jurassic franchise uit te laten sterven?

In de film zelf wordt het ook al benoemd. Mensen zijn niet meer onder de indruk van dinosauriërs en ze raken dan ook uit de mode. Jurassic World: Rebirth geeft mij dit gevoel over de gehele franchise. Waar de originele Jurassic Park nog vol magie zat en iedereen onder de indruk was van de dinosauriërs, wordt dat gedurende de loop van de franchise al minder.

Jurassic World wist dat gevoel van magie wel weer een beetje terug te brengen, maar bij Fallen Kingdom en Dominion voelde je de glans ook al iets verdwijnen. Na het zien van Jurassic World: Rebirth vraag ik mij af of het niet tijd wordt om de dinosauriërs uit hun lijden te verlossen. Al zal ik de T-Rex wel missen. Maar zelfs hij kon deze nieuwe film niet meer redden…

Jurassic World: Rebirth draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer: 

Titel: Jurassic World: Rebirth
Regisseur: Gareth Edwards
Acteurs: Scarlett Johansson, Mahershala Ali, Jonathan Bailey, Rupert Friend
Uitgever: Universal Pictures
Genre: Sciencefiction

Lees meer Modern Myths recensies!