De wereld van Jim Henson’s Labyrinth bestaat al lang niet meer enkel uit de klassieke film uit 1986 met Jennifer Connelly en David Bowie. Er zijn boeken, comics, een bordspel en eind november komt er een role playing game uit. Die laatste twee zijn ontwikkeld door spellenmaker River Horse, die ook een kaartspel rond het labyrint van goblin koning Jareth heeft uitgebracht. En die gaan we spelen op deze Modern Myths Spellenavond. Lees onze Jim Henson’s Labyrinth: The Card Game recensie!
Zoek je meer (bord)spellen in de wereld van Jim Henson? Op Modern Myths bespreken we ook The Dark Crystal Board Game en vind je het Labyrinth: The Board Game met alle uitbreidingen in onze Modern Myths Shop!
Niet per se Labyrinth, wel heel erg leuk
Jim Henson’s Labyrinth: The Card Game heeft echter niets met het verhaal uit de film van doen. De tachtig speelkaarten bevatten alle personages uit de film en in plaats van harten, schoppen, ruiten en klaver krijg je uilen, klokken, bollen (orbs) en boeken. De heer (king) is Jareth, de vrouw (queen) Sarah en de boer (jack) is Ludo, Hoggle of een van de goblin krijgers. Maar meer dan een illustratieve functie hebben de personages niet. Dit is helemaal niet erg, want het Labyrinth: The Card Game is een geweldig leuk kaartspel. Maar wil je echt deel uitmaken van het avontuur van de film, dan moet ik je naar het Labyrinth: The Board Game verwijzen, of de role playing game die eind november uitkomt. Ben je (net als ik) een echte Labyrinth-fan, dan wil je dit kaartspel gewoon hebben vanwege de plaatjes. En krijg je er dus bovenop nog een verslavend spelletje bij.
Labyrinth: Card Game recensie – middeleeuwse kaartspellen
Het kaartspel komt in een mooi doosje in de vorm van een boek, dat ook nog functioneel is. Aan de binnenkant staat de verdeling van de kaarten in de vier “minor suits” en de 24 kaarten van de “major suit” of “Labyrinthes”. Dit overzichtje kun je open op tafel zetten, wat zeker de eerste potjes dat je speelt handig is om te zien wat de volgorde van de kaarten is en welke kaarten de andere overtroeven. Het spel is gebaseerd op middeleeuwse kaartspellen en ben je bekend met hartenjagen en klaverjassen, dan zul je het Labyrinth: The Card Game snel in de vingers hebben. Hoewel je tactieken uit die twee klassieke kaartspellen je overwinning in het Labyrinth kaartspel niet garanderen. Daarvoor zit er teveel chaos in het spel. En dat is dan weer wel net als in de film.
Ralph Horsley durft niet echt
De kaarten zelf hebben het formaat van tarotkaarten en zijn geïllustreerd door tekenaar Ralph Horsley, die ook kaarten voor Magic: the Gathering ontwerpt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zijn artwork voor Magic dynamischer vind dan zijn tekeningen voor het Labyrinth kaartspel. De lijntjes zijn erg dun en er had wat meer karikatuur in de personages gemogen. Het is allemaal nogal braaf, alsof de illustrator zijn eigen draai niet durfde te geven aan de wereld gecreëerd door kunstenaar Brian Froud. Je herkent wel alle figuren en bijvoorbeeld de verschillende kostuums van Jareth, maar het had spannender gekund. Goed, nu ben ik echt klaar met de minpuntjes van Labyrinth: The Card Game. Tijd om het te hebben over het spelplezier!
Jim Henson’s Labyrinth: Card Game – Wie begint?
Hoogste dobbelsteenrol? Oudste speler? Veel spellen bepalen hun startspeler tegenwoordig anders. Bij elk spel vertellen we wie er mag beginnen.
Labyrinth: The Card Game: De oudste speler aan tafel schudt de kaarten voor het eerste potje. De speler aan zijn rechterhand moet de kaarten steken. De kaarten worden vervolgens gedeeld en de speler links van de deler begint. Duidelijk?
(“Wait a minute. Is that right?” “I don’t know. I’ve never understood it”).
Labyrinth: Card Game recensie – sla je slag!
Je speelt het Labyrinth: The Card Game met zijn vieren, in teams van twee tegen twee. Er zijn op de website van River Horse aangepaste spelregels te vinden als je wilt spelen met twee, drie of vijf (of meer) spelers, maar dat is niet optimaal. De balans is net als bij klaverjassen het beste als je met zijn vieren speelt. En net als bij klaverjassen moet je slagen winnen door de hoogste kaart op te gooien om daarmee de meeste punten in een slag te behalen.
De tachtig kaarten zijn zoals gezegd verdeeld in “minor suits” en de “major suit” of “Labyrinthes”. De minor suits bestaan uit de klokken, uilen, orbs en boeken, waarbij de volgorde – net als in een “gewoon” kaartspel – gaat van aas, 2 t/m 10, boer, vrouw (Sarah), heer (Jareth). Met dit verschil dat tussen boer en vrouw nog de “ridder” (Cavalier) komt. Hier vind je Sir Didymus terug en bijvoorbeeld de goblin monsterruiters. De azen zijn dus de laagste kaarten in het spel, maar ze zijn wel 5 punten waard, net als de heer. De vrouw is 4 punten waard (schande!), de ridder 3 punten, de boer 2 punten en alle andere kaarten 1 punt.
Fair en Unfair
Tot zover niet veel nieuws onder de zon, maar er zijn ook nog de “Labyrinthes” van de major suit. Deze kaarten overtroeven de minor suits en zijn genummerd van 0 (The Blind Beggar) tot en met 21 (The Labyrinth). Je vindt hier de andere personages en locaties uit de film. Zo is er de worm (‘allo!), de wijze man, Lancelot en Toby en zul je de deurkloppers, de Fireys en de helpende handen voorbij zien komen. Tot slot zijn er nog twee speciale kaarten: “Fair” en “Unfair” (eerlijk en oneerlijk). Lukt het jou en je teamgenoot in een ronde beide kaarten op te gooien, dan win je die ronde automatisch. Als je beide kaarten aan het einde van het spel bemachtigd hebt, zijn ze bij elkaar 10 punten waard! De kaarten Labyrinth, Worm en Blind Beggar zijn alle drie 5 punten waard en de overige Labyrinthes gewoon 1 punt.
De blinde bedelaar – The Blind Beggar – moet ook even apart genoemd worden. Deze kaart houdt zich aan geen enkele regel en mag je wanneer je wilt opgooien. Hij gaat meteen uit het spel en levert je 5 punten op.
Labyrinth: Card Game recensie – The Blind Beggar en kleur bekennen
The Blind Beggar is een handige kaart als je het spel voor gevorderden speelt. Je kunt het Labyrinth: The Card Game namelijk op een simpele manier spelen, waarbij de hoogste kaart in een ronde de slag wint. Of je kunt, als je een gevorderde kaartspeler bent, de geavanceerde regels gebruiken, waarbij je in een ronde moet “bekennen”. Speelt iemand klokken op tafel, dan moet je klokken opleggen. Speelt iemand een kaart uit de major suit – een Labyrinthe – dan moet je ook een Labyrinthe opleggen. En nog wel een hogere ook. Dit is een verplichte manier van “troef trekken”. Je kunt The Blind Beggar dus gebruiken om hieronder uit te komen en daarmee een van je sterkere kaarten in je hand houden (“Nothing? Nothing tra la la?!”). Als je een Labyrinth-kenner bent en weet wie de blinde bedelaar is, dan is dit heel toepasselijk. Dus wellicht heeft dit kaartspel toch meer met de film te maken dan ik eerder aangaf.
Tactiek en de onbekende factor
Mijn medespelers en ik speelden het Labyrinth: The Card Game meteen in de gevorderde versie. Kleur bekennen maakt de tactiek een stuk interessanter. Ben je klaverjasser, dan zul je merken dat je een flink aantal kaarten meer moet tellen, want een kaart uit de major suit overtroeft dus die uit de minor suit. De heer is dan ineens niet meer de hoogste kaart en een vette slag die je ermee denkt te winnen kan ineens naar de tegenstander gaan als deze een Labyrinthe speelt. En om alles nog ingewikkelder te maken, moet je voor elk potje vier kaarten uit het spel halen. Hiermee wordt er een onbekende factor aan het spel toegevoegd. Want is bijvoorbeeld de heer van de klokken, of the Bog of Eternal Stench (nummer 18 van de Labyrinthes) nog in het spel, of liggen ze tussen die vier weggelegde kaarten? Je kunt kaarten tellen wat je wilt, de slagen helemaal voorspellen kun je nooit.
Potje na potje, tot diep in de nacht
En dat is wat Labyrinth: The Card Game zo verslavend en leuk maakt. Hoe goed jij en je teamgenoot ook spelen, je moet het geluk ook aan je kant hebben. Denk je met een vrouw of heer een vette slag te winnen, dan kan het zomaar zijn dat je tegenstander geen kaart uit die minor suit meer heeft en de slag pakt met een Labyrinthe kaart. Je kunt proberen die troeven zo snel mogelijk uit het spel te trekken door een Labyrinthe op te gooien, maar er zijn er 24, dus dat duurt even. En dan is er nog de uitweg van de Blind Beggar. Blijf ook opletten wie Fair en Unfair in zijn slagenpot heeft liggen, want die zijn veel punten waard. Lukt het jou en je maat hen in een ronde beide op te gooien, dan mogen jullie je even heerlijk verkneukelen.
Zo vliegt de tijd voorbij en speel je steeds nog een potje extra. Het ene moment zijn de punten redelijk verdeeld, het andere moment heb je niets in te brengen en liggen je tegenstanders ineens ver voor. De winnaar is overigens het team met de meeste gewonnen rondes na vier keer spelen, als iedereen een keer gedeeld heeft. Is de stand gelijk, dan speel je nog een ronde. Uiteraard kun je vooraf bepalen dat je meer rondes speelt voor het spel voorbij is.
Labyrinth: Card Game recensie – Weinig Labyrinth, heel veel spelplezier
Het is verbazend hoe interessant en uitdagend het Jim Henson’s Labyrinth: The Card Game is door het gebruik van de minor suits en de major suit. Als klaverjasser kan je tactiek volledig onderuit gehaald worden door de Labyrinthe troeven. De speciale kaarten die meer punten waard zijn moet je goed onthouden en ze op het juiste moment spelen, als je er zeker van bent dat ze in jouw slagenpot verdwijnen. Na enkele rondes heb je alle 80 kaarten al goed in je hoofd en ben je aan het uitvogelen of je maat de sterkste kaarten in handen heeft, of dat je tegenstanders gevaarlijker zijn dan je denkt. En welke zitten er nou verdorie bij de vier die deze ronde uit het spel gehaald zijn?
Je merkt het al aan de lengte van deze recensie, ik ben enthousiast. In dit geval vooral door de lol van het spel, dan door het Labyrinth-gehalte ervan. Sarah, Ludo, Hoggle en Didymus hebben geen echte functie, maar staan vooral symbool voor de klassieke boer, vrouw en in dit geval ridder. Enkel Jareth pakt een rol die je van hem mag verwachten. Maar goed, wat spelplezier betreft is Jim Henson’s Labyrinth: The Card Game dus wel een hele grote aanrader. Schud de kaarten!
Voordelen: snel te leren / uitdagend spelsysteem / zeer verslavend
Nadelen: niet per se een Labyrinth spel / vooral leuk met vier spelers
Titel: Jim Henson’s Labyrinth: The Card Game
Ontwerper: Alessio Cavatore
Uitgever: River Horse en The Jim Henson Company
Aantal spelers: 4 (speciale regels voor 2, 3 en 5+ spelers)
Leeftijd: 6+
Duur: 30+ minuten
Genre: Fantasy
Modern Myths Shop
Koop Labyrinth: The Card Game in de Modern Myths Shop:
Labyrinth: The Card Game – Modern Myths Spellenavond
Elke laatste vrijdag van de maand schuif je bij Modern Myths aan voor een spelletjesavond. De week is voorbij en het is tijd om tot rust te komen. Niet met een serie, maar gezellig met een bord- of ruilkaartenspel. Tijdens de Modern Myths Spellenavond worden uiteenlopende spellen besproken om alleen of met een groep te spelen, door samen te werken of gewoon ieder voor zich! Veel van de in deze rubriek besproken spellen kun je vinden in onze eigen Modern Myths Shop.
Lees meer Modern Myths-recensies!
Labyrinth Card Game recensie © 2019-2024 Modern Myths / Labyrinth © Sony Pictures
Reactie plaatsen