Marianne op Netflix: Een zekere vaagheid in een griezelige setting – Modern Myths kijktip

In de Netflix-horrorserie Marianne wordt de bekende schrijfster Emma Larsimon gekweld door een heks uit haar eigen boeken. Als kijker krijgt je steeds een puzzelstukje aangereikt van dit duistere, onheilspellende verhaal. Nachtmerries uit het verleden komen terug en oude wonden worden opengehaald. Is deze Netflix Original een aanrader of kun je hem laten voor wat het is?

Op Netflix zijn een aantal fijne Franse series te bewonderen. Denk aan aanraders zoals Le Chalet, Zone Blanche of Dix pour cent. Onlangs werd de serie Marianne toegevoegd. In deze horrorserie, die uit acht afleveringen bestaat, besluit een jonge, zeer bekende schrijfster een eind te maken aan een populaire serie boeken waarin de heks genaamd Marianne een grote rol speelt. Zodra het laatste woord is geschreven en Emma zich het liefst op een ander genre wil storten, neemt haar leven een vreemde wending. Nachtmerries uit het verleden komen terug en als een vriendin van vroeger voor haar ogen zelfmoord pleegt, reist ze met haar assistent af naar haar geboorteplaats. Wat volgt is een ongemakkelijke ontmoeting met zowel haar ouders, haar oude vriendengroep en de moeder van het omgekomen meisje. Oude wonden worden opengehaald en verborgen zaken komen aan het licht. De heks Marianne laat Emma maar niet met rust en zal er alles aan doen haar het leven zuur te maken.

Echt en rauw

Wat meteen opvalt, is dat het personage van Emma Larsimon, de gevierde schrijfster, niet per se als sympathiek ervaren wordt. Emma is een wat apart figuur met een alcoholprobleem, een tikkeltje labiel en soms is ze gewoonweg niet zo aardig. Wat verfrissend om de hoofdpersoon zo weg te zetten. Ze is echter wel een intrigerend personage en vanaf het begin wil je meer over haar weten. Emma wordt gespeeld door Victoire Du Bois (From the Land of the Moon (Mal de pierres), Call me by Your Name) die dit vol overtuiging doet. Ook de rest van de gecaste acteurs mogen er zijn en wat opvalt aan deze niet-Amerikaanse series is dat de personages echt en rauw zijn.

Puzzelstukjes

Het verhaal in Marianne wordt stukje bij beetje opgebouwd. Als kijker krijgt je steeds een puzzelstukje aangereikt waarmee de vertelling langzaamaan vorm krijgt. Iedereen heeft een rol in dit verhaal; dit is geen serie waarbij de hoofdrol het belangrijkst is en de rest er een beetje bij hangt. Het verhaal rondt zich in principe goed af, zodat dit een prima eerste en laatste seizoen kan zijn. Als het hierbij blijft, is dat volledig acceptabel.

Marianne: geen jumpscares

Filmografisch ziet de serie er prachtig uit. De duistere, onheilspellende sfeer is een constante. Het gehucht Elden, waar Emma naar terugkeert, ademt een beklemmende ambiance uit. Marianne is geen slasher, maar kan wel overduidelijk als horror bestempeld worden en gelukkig wordt de kijker de onnodige jumpscares bespaard. Het is vooral de sfeer die het doet bij Marianne: het verhaal, de echtheid van het geheel en de soms onbeholpen Emma die zich steeds opnieuw de nesten in werkt. Een beetje met behulp van de meedogenloze heks, maar ook met behulp van zichzelf. Verwacht geen regen van slachtoffers, maar wel een beangstigend verhaal, opgebouwd met een zekere vaagheid in een griezelige setting.

Marianne streamt nu op Netflix.

Meer Modern Myths-recensies vind je hier.