Masters of the Universe: Revelation recensie – Ladies of the Universe?

Er is een nieuwe Masters of the Universe tekenfilmserie op Netflix! Deze keer is het geen reboot, maar volgens de streamingdienst een directe opvolger van de klassieke Filmation-serie uit de jaren 80. Modern Myths heeft aan mij gevraagd deze nieuwe serie – Masters of the Universe: Revelation – te bekijken als “He-man fan” van het eerste uur. En “By the Power of Grayskull!”, hoe kan ik een Masters of the Universe: Revelation recensie weigeren?

Door gastauteur Gerard Sombroek

“By the Power of Grayskull!” Met deze kreet zijn vele kleine jongetjes in de jaren 80 opgegroeid met de avonturen van He-Man (en de Masters of the Universe). Elke aflevering werd op de voet gevolgd en nagespeeld op het schoolplein. Inclusief door mij.

Kleine jongetjes worden echter groot, dus is het niet raar dat er reboots komen in een nieuw jasje. Zoals bijvoorbeeld in 2002, waarbij de serie met He-Man and the Masters of the Universe iets volwassener werd. Het verhaal kreeg meer diepgang en werd opnieuw verteld. Nu zijn we alweer in 2021 en wederom is er een nieuwe tekenfilm, ditmaal op Netflix. En deze vijf afleveringen van Masters of the Universe: Revelation diepen het verhaal van Masters of the Universe nog verder uit.

Eerst een spoilervrije synopsis

In Masters of the Universe: Revelation wordt de echte functie van Castle Grayskull uitgelegd. De serie begint dan ook onmiddellijk met het verhaal. Er wordt hierbij vanuit gegaan dat je bekend bent met wie He-Man, Skeletor en alle andere personages zijn.

Skeletor valt Castle Grayskull binnen om zich de magische mysterieuze krachten ervan toe te eigenen. De bewaakster van Castle Grayskull – The Sorceress – roept de hulp in van Prince Adam en zijn bondgenoten om Grayskull te beschermen. Kort samengevat leidt dit tot een laatste confrontatie tussen He-Man en Skeletor, met grote gevolgen voor Eternia. De magie sijpelt weg van de planeet, met als gevolg dat het hele universum langzaam instort. He-Man en Skeletor zijn verdwenen en het is aan de gedesillusioneerde Teela om de balans weer te herstellen.

Super interessant concept

Doordat de strijd tussen goed en kwaad beslecht is en er een “machtsvacuüm” is ontstaan, lijkt de strijd zich te verplaatsen van “goed vs. kwaad” naar “magie vs. technologie”. Dit zorgt voor nieuwe bondgenootschappen en een nieuwe rolverdeling van de bestaande helden en schurken. Denk hierbij aan Teela die zij aan zij strijdt met Evil-Lyn en Beast Man tegen Trap Jaw en Tri-Klops.

Sommige personages zijn tragisch oud geworden en getekend door de strijd van het verleden. Anderen hebben juist weer een nieuw doel gevonden in het leven. Dit concept is superinteressant en is een mooie wending in het verhaal. Helaas wordt dit op het einde van dit eerste seizoen weer teruggedraaid, maar ik hoop wel dat dit aspect van technologie versus magie nog verder ontwikkeld wordt.

De Teela-show: Grillig hoofdpersonage

De hoofdpersoon van Masters of the Universe: Revelation is dus niet He-Man, maar Teela. Sommige fans hebben daar moeite mee, maar daarover later meer. Ik persoonlijk vind het concept erg interessant en heb er totaal geen moeite mee dat Teela in deze setting een belangrijke rol speelt.

Sowieso is Teela altijd al speciaal geweest. Zowel in de Filmation-tekenfilmserie (waar ze de dochter van de Sorceress is zonder dit te weten) als in de speelgoedlijn. Daarin was zij eigenlijk twee actiefiguren in één: namelijk Teela, captain of the royal guard en de Warrior Goddess. In de eerste aflevering van deze nieuwe serie wordt daar ook een leuke knipoog naar gemaakt. Dus het is niet meer dan logisch dat Teelas speciale achtergrond een belangrijke rol speelt in Revelation. Dat is in lijn met zowel de Filmation-tekenfilmserie als de speelgoedlijn. Ik ben dan ook benieuwd welke kant de makers hiermee op gaan.

Masters of the Universe: Revelation recensie – Teela, een verbitterde tiener

Waar ik wel moeite mee heb, is dat Teela onsympathiek, grillig en egoïstisch overkomt. Soms is ze zelfs regelrecht onuitstaanbaar. Zij is altijd al een beetje wispelturig geweest in de Filmation-serie, maar was wel altijd nobel en zette zich in voor het grote goed. In deze serie komt Teela helaas meer over als een boze, verbitterde tiener die wrok blijft koesteren. En dat is zonde, want voor de rest is ze echt een kick-ass heldin.

Als Teela ietsje sympathieker was geweest, was het gemakkelijker en fijner geweest om met haar mee te leven. Aan de andere kant kan het een bewuste keuze geweest zijn om zo het personage wat meer menselijke tekortkomingen te geven. Desondanks had dit voor mij persoonlijk een beetje minder gekund.

Veel bekende stemmen en mooie easter eggs

De stemmen van de helden en schurken zijn ingesproken door grote namen. Denk aan Liam Cunningham (Sir Davos in Game of Thrones) als Man-at-Arms, Sarah Michelle Gellar (Buffy the Vampire Slayer) als Teela en Lena Headey (Cercei Lannister in Game of Thrones) als Evil-Lyn. Daarbij speelt niemand minder dan Mark Hamill (Luke Skywalker in Star Wars en ook de stem van de Joker in verschillende Batman-tekenfilmseries) als Skeletor. De kwaliteit van deze productie is dan ook erg hoog.

Ook mooi om te zien is dat de makers zich echt verdiept hebben in het bronmateriaal van de speelgoedlijn. Zo zien we andere legendarische personen verschijnen zoals He-Ro en Lord Grayskull met zijn dinosaurus. Als klap op de vuurpijl zien we ook “Wonderbread He-Man”, een speciale uitgave van een bruinharige He-Man in een donkere outfit. Dit figuur was destijds als promotie verkrijgbaar in Amerika. Deze details laten zien dat er echt moeite en energie gestoken is in Masters of the Universe: Revelation.

Masters of the Universe: Revelation recensie – Opvolger, maar eigenlijk toch niet

Toch moet er wat recht gezet worden. Zoals de misinformatie die op Netflix staat. De marketing claimt dat Masters of the Universe: Revelations de opvolger is van de Filmation-tekenfilmserie uit de jaren 80. Echter is dit niet mogelijk en dus ook niet het geval. Dit is uiteindelijk door de makers zelf – waaronder schrijver/projectleider Kevin Smith (Clerks, Chasing Amy) – ook bevestigd.

Ten eerste is de originele serie eigendom van Filmation, dat op zijn beurt weer van Universal Pictures is. Masters of the Universe: Revelation is van Mattel, de uitgever van de speelgoedlijn(en). Revelation is dan ook een verhaal gebaseerd op de ietwat hardere (en diepere) verhalen van de speelgoedlijn.

Roboto, Orko en Ram-Man

Ten tweede klopt de verhaallijn in Revelation gewoonweg niet als opvolger. In de Filmation-serie was het personage Roboto afkomstig van een andere planeet, terwijl Roboto hier een creatie is van Man-at-Arms. Een ander voorbeeld is Orko. In de Filmation-serie is hij in zijn thuiswereld (Trolla) juist een hele machtige tovenaar, terwijl hij in Revelation een zwart schaap is, omdat zijn magie niet goed genoeg was. Tot slot wordt He-Man geportretteerd als de man waar Teela verliefd op was. Wie de Filmation-serie heeft gezien en zich die nog kan herinneren, weet dat Teela daar niet voor He-Man koos, maar voor Ram-Man. Die laatste heeft in dit eerste Netflix-seizoen overigens zijn opwachting nog niet gemaakt.

Daarnaast kun je de verschillen tussen Filmation en Netflix zien aan de stijl van Revelations. Alle kastelen en voertuigen zijn gebaseerd op het echte speelgoed. Kijk maar eens naar de Filmation-versie van Snake Mountain en vergelijk het met de Revelations-versie en de speelgoedversie. Waar ik trouwens nog steeds een trotse bezitter van ben.

Masters of the Universe: Revelation recensie – Voor 6 jaar en ouder?

Zowel wat licentie als verhaallijn betreft is Masters of the Universe: Revelations dus onmogelijk een opvolger van de jaren 80 serie. Wat Netflix en hun marketing afdeling ook mogen roepen. Nu is dat op zich geen probleem. Masters of the Universe is namelijk een multiversum. Om die reden kunnen er oneindig veel verschillende verhalen plaatsvinden op Eternia. En die hebben allemaal een bestaansrecht.

Volgens Netflix is deze nieuwe serie geschikt voor leeftijden vanaf 6 jaar en ouder. Persoonlijk vind ik dit erg jong. Helemaal omdat er best wel gewelddadige taferelen plaatsvinden. Denk aan een zaagblad dat in iemands gezicht geduwd wordt, een kind dat gemuteerd wordt tot een robot en meerdere personages die gespiesd worden. Het is weliswaar allemaal niet zo grafisch weergegeven als in bijvoorbeeld de Castlevania tekenfilmserie, maar het is wel in beeld. Daarnaast wordt ook de woordgrap “No glove, no love” gemaakt (zonder condoom geen seks). Dat is echt totaal misplaatst in een serie die zich ook op kinderen richt. Persoonlijk vind ik de serie meer geschikt voor 12 jaar en ouder.

Kevin Smith and The Ladies of the Universe

Als we naar de recensie verzamelsite Rotten Tomatoes gaan, zie je dat er veel negatieve particuliere reviews bij de serie zijn. Veel kijkers vallen over het feit dat het de Teela-show is. Waarom is dat? Is dat omdat men geen “vrouwelijke held” duldt? Nee, zeker niet. Het heeft alles te maken met de communicatie van Kevin Smith naar de fans.

Voordat de serie uitkwam, lekte naar buiten dat Teela en andere dames centraal zouden staan in de nieuwe serie. He-Man zelf zou naar de achtergrond verdwijnen. Kevin Smith heeft hier via Twitter op gereageerd en beweerde bij hoog en bij laag dat dit niet het geval is. De serie zou volledig om He-Man draaien en werd speciaal gemaakt voor de fans van vroeger. Fans die nu volwassen zijn geworden. Maar nu de serie uit is, blijkt dit toch niet het geval te zijn. Het gerucht van toen is helemaal waar.

Fans hadden iets anders verwacht

Dan krijg je een situatie waarbij fans iets anders verwachten dan wat ze daadwerkelijk voorgeschoteld krijgen. En bij een franchise die zo diep geworteld is als Masters of the Universe, is dat echt een hele domme zet.

Het was beter geweest als Kevin niet had gereageerd of had toegegeven dat de verhaallijn inderdaad zou draaien om Teela. Dan waren de verwachtingen anders geweest en hadden de fans wellicht meer open gestaan voor het verhaal dat Smith wil vertellen. Hoewel je natuurlijk nooit iedereen tevreden kunt stellen. Kortom, Kevin is niet helemaal eerlijk geweest en met een beetje pech komt hem dit duur te staan.

Masters of the Universe: Revelation recensie – Onbevredigende cliffhanger

Hoewel Masters of the Universe: Revelation in potentie een interessant verhaal vertelt, zorgt ook het einde van dit eerste seizoen voor de nodige opschudding. Het is heel lastig om hier dieper op in te gaan, zonder delen van het verhaal te verklappen. Desondanks waag ik toch een poging.

Het seizoen eindigt met een plottwist en een cliffhanger. Daar is op zich niks mis mee. Maar deze plottwist is van dien schokkende aard, dat ik mij afvraag of het wel slim is om daar ook een cliffhanger van te maken. Daarnaast is de uitvoer hiervan verhaaltechnisch gezien erg goedkoop. En dat is verschrikkelijk jammer. Het einde van het seizoen heeft een hoog “WTF-gehalte” en zorgt mede daardoor een beetje voor een anticlimax.

Karakterontwikkeling of afhaakmoment?

Het gevolg is dat we nu op een punt staan waarbij het twee kanten op kan gaan. Eén van deze twee kanten zal er voor zorgen dat een heleboel fans van het eerste uur af zullen haken. Inclusief ikzelf. De andere mogelijkheid geeft hoop op een spannend verhaal. Een verhaal waarin we hopelijk nog meer karakterontwikkeling te zien krijgen van andere personages en een vernieuwde strijd tussen goed en kwaad.

De cliffhanger is dus niet alleen verhaaltechnisch spannend, maar ook spannend wat betreft de stijl van de serie als geheel. En dat laatste haalt eigenlijk de kracht van het verhaal weg. Ik hoop wat dat betreft dat Kevin Smith de juiste keuze maakt.

Masters of the Universe: Revelation recensie – “Wat als” scenario vol entertainment

Ik heb uiteindelijk hele gemixte gevoelens bij Masters of the Universe: Revelation. De serie begint zeer hoopvol en het heeft zeker de potentie om echt geweldig te worden. Maar het zal dus helemaal afhangen van de weg die ingeslagen gaat worden. De productie van deze tekenfilmserie is kwalitatief erg goed en er is zeker goed gekeken naar het bronmateriaal (de speelgoedlijn). De kwaliteit van het verhaal en de uitwerking van de personages vind ik echter wat gebrekkig. Dit had uitgebreider en beter gekund.

He-Man fans van het eerste uur die hopen op een vernieuwde strijd tussen He-Man en Skeletor kunnen zich beter beperken tot de eerste aflevering en daarna wachten op de (non-spoiler) recensie van Masters of the Universe: Revelation seizoen 2. Maar sta je open voor een “wat als” scenario en kan je genieten van een Masters of the Universe verhaal dat zich in een alternatief universum afspeelt zonder He-Man, dan valt er zeker veel entertainment te halen uit Masters of the Universe: Revelation.

Masters of the Universe: Revelation is nu te zien op Netflix. Bekijk hier de trailer:

Titel: Masters of the Universe: Revelation
Regisseurs: Adam Conarroe en Patrick Stannard
Acteurs: Sarah Michelle Gellar, Mark Hamill, Lena Headey, Chris Wood
Uitgever: Netflix
Medium: Netflix
Genre: Fantasy / Avontuur / Actie

Tips voor de He-Man liefhebber:

Lees meer Modern Myths recensies!