The Matrix Resurrections recensie – Modern Myths
Bol AlgemeenBol Algemeen

The Matrix Resurrections recensie – Blauw of rood? Een romantische terugkeer naar de Matrix

De revolutionaire sciencefictionfilm The Matrix (1999) werd een trilogie dankzij de opvolgers Reloaded en Revolutions (beide in 2003). Daarmee was het verhaal eigenlijk klaar. Nu – bijna 20 jaar later – is er opeens een vervolg van regisseur/schrijver Lana Wachowski waarin Neo en Trinity terugkeren naar de Matrix. Vandaar ook de naam Resurrections. Maar wat kan deze film nog toevoegen aan het afgesloten The Matrix-verhaal? Modern Myths is ingeplugd in de Matrix om dat voor je uit te zoeken. Lees onze The Matrix Resurrections recensie! 

Door gastauteur Gerard Sombroek. Let op: de verhaallijn van The Matrix Resurrections wordt uitvoerig besproken. Uiteraard zonder de verrassingen te verklappen, maar desondanks zou deze recensie kleine spoilers kunnen bevatten.

The Matrix Resurrections recensie – PosterHet was 1999 toen we als fantasy/scifi/cyberpunk-liefhebbers compleet overdonderd werden door The Matrix. Keanu Reeves (John Wick, Constantine) speelde “The One” in dit spectaculaire epos van de Wachowski Brothers (nu Sisters).

The Matrix was een film die je liet nadenken over wat echt is en wat niet. Wat beperkingen precies zijn en of je deze kan doorbreken. Het was een diep filosofisch verhaal overgoten met een heerlijke saus van martial arts, revolutionaire special effects, zonnebrillen, lange jassen en keiharde explosieve actie.

Neo through the looking glass

60 jaar later

Hoewel dit nieuwe, vierde deel bijna twintig jaar na Revolutions uitkomt, speelt het verhaal van Resurrections zich zestig jaar later af. Daarentegen zijn Neo en Trinity – de hoofdpersonen uit de originele trilogie die in deel drie beiden het leven lieten – slechts twintig jaar ouder geworden. Ze hebben geen idee wie ze werkelijk zijn en kennen elkaar ook niet.

De helden zitten opnieuw in de Matrix waarin Neo, als de game-designer Thomas Anderson, beroemd is vanwege zijn The Matrix game-trilogie. Trinity (Carrie-Anne Moss (Memento, Frankenstein)) is moeder en heeft een gezin. Ze luistert nu echter naar de naam Tiffany. Ondanks dat ze elkaar niet kennen, is er toch een bepaalde connectie tussen hen waardoor ze elkaar constant opzoeken.

Neo en Trinity

The Matrix Resurrections recensie – Gedwongen vervolg

Thomas Anderson (Neo) is klaar met zijn The Matrix-trilogie, maar de uitgever van de game-reeks dwingt hem om alsnog een vervolg te maken. Thomas is het hier niet mee eens, maar zijn partner en manager (Jonathan Groff (Hamilton, Frozen II)) legt hem uit dat hij eigenlijk geen keuze heeft.

Het lijkt er sterk op dat dit symbool staat voor hoe regisseur Lana Wachowski (Cloud Atlas, Sense8) gedwongen is om een nieuwe Matrix-film te maken. Maar of dat werkelijk zo is, zal natuurlijk altijd gissen blijven. Wel wordt studio Warner Bros bij naam genoemd in de film, terwijl Thomas doodongelukkig wordt van dit nieuwe project.

Jonathan Groff in The Matrix Ressurections

Popiejopie marketeers

Wat volgt is een Neo die afglijdt naar waanzin en eenzaamheid. Hij brengt vele bezoekjes aan zijn “Analyst” (Neil Patrick Harris (A Series of Unfortunate Events, Starship Troopers)) – psychiater – terwijl zijn marketingteam een hoop popiejopie-geleuter voor de The Matrix 4 game maakt.

Dat laatste lijkt er aan één kant erg dik bovenop te liggen. Aan de andere kant heb ik persoonlijk in een vorige baan ook met marketingmensen te maken gehad. En hoe belachelijk het misschien ook lijkt; er zijn daadwerkelijk marketeers die zo tenenkrommend popiejopie doen. Stereotypen zijn niet voor niets stereotypen, zullen we maar zeggen.

Neil Patrick Harris als The Analyst

The Matrix Resurrections recensie – De ontwaking

Uiteindelijk komt Thomas/Neo er natuurlijk achter dat zijn leven niet is wat het lijkt en leert hij meer over de Matrix. Hoe hij en Trinity weer tot leven zijn gekomen en hoe de Matrix opnieuw tot stand is gekomen wordt helder uitgelegd, mits je bij de les blijft. Tijdens de film even afgeleid zijn, kan ervoor zorgen dat je cruciale details van het verhaal mist. En dan snap je er al snel niks meer van.

Met de blauwe pil terug naar de Matrix

The Matrix geüpgraded

In de Matrix van Resurrections is veel veranderd. Zo kunnen deuren, ramen en spiegels gebruikt worden als portalen en als in- en uitgangen voor de Matrix. De ‘Operator’ is nu ook zichtbaar voor hen die bewust rondlopen in de computersimulatie en is er geen telefoonlijn meer nodig om in en uit de Matrix te “pluggen”.

Een aantal upgrades worden als “nieuw” gepresenteerd, terwijl deze eigenlijk ook al in de vorige Matrix-films zaten. Zo wordt er gezegd dat er nu bots zijn waardoor de Agents van de Matrix overal kunnen zijn. Dat is niks nieuws als je het ons vraagt. Wel nieuw is de “swarm-mode” die de bots kunnen initiëren. Deze bots zijn dus niet echte mensen, maar programma’s die zich voordoen als mensen. Aan de andere kant heeft Agent Smith in The Matrix Reloaded natuurlijk de eerste echte swarm-mode geïnitieerd.

Jessica Henwick als Bugs

The Matrix Resurrections recensie – Herverdeling van kampen

Wat er wel echt veranderd is, is de loyaliteit van de kampen. Waar de eerste films echt draaiden om de mensheid tegen de machines, krijgen we in The Matrix Resurrections te maken met meerdere facties. Zo zijn er programma’s die vrij willen zijn van de Matrix en in de echte wereld willen bestaan en mensen die juist vrijwillig in de Matrix willen blijven.

De zelfbewuste programma’s die vrij willen zijn – “sentients” genaamd – beschikken over een eigen wil en ervaren de Matrix als tirannie. Zo heb je dus mens en machine die zij aan zij strijden. Maar beide kunnen dus tot elk kamp behoren. Een leuke en interessante ontwikkeling.

Jada Pinkett Smith als Niobe

Flashbacks en oude bekenden

In The Matrix Resurrections wordt veelvuldig gebruik gemaakt van flashbacks en fragmenten uit de eerdere films. Als je de originele trilogie dus niet gezien hebt, zal je weinig aardigheid beleven aan dit vierde deel. Ook komen er oude bekenden terug, al dan niet gespeeld door andere acteurs. Maar als ze door een andere acteur gespeeld worden, wordt er ook goed uitgelegd waarom dit zo is.

Zo is de nieuwe Morpheus (Yahya Abdul-Mateen II (Aquaman, Candyman, Watchmen)) eigenlijk niet de echte Morpheus, maar een zelfbewuste “slechte” kopie van hem. Dat erkent hij zelf ook en dat geeft het personage juist flair en een eigen identiteit. Desondanks zal de originele Morpheus (Laurence Fishburne) altijd favoriet blijven.

Yahya Abdul-Mateen II als Morpheus

The Matrix Resurrections recensie – Onbelangrijke nieuwe gezichten

Ook andere personages uit de vorige films maken hun opwachting in dit vierde deel. Zoals Naomi, Sati, The Oracle (hoewel ook weer stiekem niet) en de Merovingian (Merv). Ze hebben niet allemaal een even belangrijke rol in deze nieuwe film en sommigen lijken er een beetje met de haren bij gesleept. Tenzij de makers een basis proberen te leggen voor een nieuwe The Matrix-reeks natuurlijk.

Uiteraard worden ook nieuwe personages geïntroduceerd. Deze worden echter halverwege de film behoorlijk ondergesneeuwd als de oude bekenden eenmaal back in business zijn. Zelfs de nieuwe heldin Bugs (Jessica Henwick (Game of Thrones, Blood of Zeus, Iron Fist)) wordt gedowngraded naar een bijrolletje als Neo en Trinity eenmaal ontwaakt zijn. Dit is erg jammer, want als je een nieuwe franchise wil starten – waarbij je niet alleen maar wil teren op steeds ouder wordende acteurs – zul je nieuwe, verse gezichten nodig hebben die het stokje kunnen overnemen.

Priyanka Chopra Jonas als Sati

Minder sexy

The Matrix Resurrections is minder sexy op het gebied van visueel spektakel en aankleding. Keanu Reeves en Carrie-Anne Moss zijn duidelijk ouder geworden en niet meer in staat tot de spectaculaire martial arts gevechten waar de eerste Matrix-films bekend om stonden.

Dit hoeft gelukkig ook niet, omdat Neo immers “The One” is en de Matrix zonder al te veel moeite naar zijn hand kan zetten. Maar ook de andere acteurs die de nieuwe personages vertolken komen niet heel sterk uit de verf wat actiescènes betreft. Zelfs al is de Canadese storyboard tekenaar Steve Skroce ook bij dit deel betrokken. Er is in dit vierde deel duidelijk minder focus gelegd op de gevechten. En dat zullen sommige fans erg jammer vinden.

Terug naar The Matrix

The Matrix Resurrections recensie – Gevoel boven feiten

The Matrix Resurrections is verder redelijk bij de tijd en speelt in op tendensen van onze huidige wereld. Zo focust de Matrix zich nu op de gevoelens van mensen en manipuleert dit veel meer, om zo een hoger energie rendement te krijgen. Mensen vinden wat ze voelen namelijk veel belangrijker dan de feiten.

Dit is een mooie verwijzing naar hoe onze eigen werkelijke wereld er momenteel aan toe is. Hoe meer mensen gemanipuleerd worden en hoe ellendiger ze het hebben, hoe meer energie ze produceren in hun cocons. Dit was in de eerste The Matrix-film ook al zo, als we de dialoog van Agent Smith in dat deel mogen geloven. Maar nieuw is hier dus de focus op emotie en gevoel boven werkelijke feiten.

Michael X. Sommers als Skroce

Digitaal liefdesverhaal

Waar in de eerste films de strijd tussen mens en machine centraal stond, draait Resurrections echt om de liefdesband tussen Neo en Trinity. The Matrix Resurrections is dus eigenlijk een liefdesverhaal waarin Neo en Trinity alsnog de kans krijgen lang en gelukkig te leven. Maar uiteraard wel met de nodige strijd en plottwists.

Het is een gedurfde stap, maar ook een slimme en in mijn ogen noodzakelijke stap. Zo wordt er namelijk voorkomen dat je een herhaling krijgt van het eerdere verhaal, zoals bijvoorbeeld bij Star Wars: Episode VII – The Force Awakens het geval is.

Keanu Reeves als Neo en Carrie-Anne Moss als Trinity

The Matrix Resurrections recensie – Niet baanbrekend, wel goed geslaagd

The Matrix Resurrections is een goed geslaagd vervolg op een reeds afgesloten verhaal. En dat is op zich best wel een prestatie. Maar de effecten zijn in dit nieuwe deel niet meer revolutionair, de actie is minder spectaculair en het verhaal is minder filosofisch. De film is daardoor niet echt baanbrekend en staat dan ook niet op gelijke hoogte met de eerste The Matrix uit 1999. Desondanks is Resurrections zeker wel een waardige film, waarin goed is nagedacht over een mooi, passend verhaal.

Een nieuwe The Matrix-film is wellicht dus niet echt nodig geweest, maar als je dan toch doorgaat met de reeks, dan is de weg die Lana Wachowski gekozen heeft wat mij betreft wel de juiste. The Matrix Resurrections krijgt van mij dan ook een dikke 7 als ik deze film een cijfer zou moeten geven.

The Matrix Resurrections draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer:

Titel: The Matrix Resurrections
Regisseur: Lana Wachowski
Acteurs: Keanu Reeves, Carrie-Anne Moss, Yahya Abdul-Mateen II, Jessica Henwick
Uitgever: Warner Bros
Genre: Sciencefiction

Lees meer Modern Myths recensies!

© 2022-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Warner Bros

The Matrix Ressurections

Thomas Anderson - The One

Redactie Modern Myths

Modern Myths brengt alles wat fantastisch is bij elkaar in één online magazine en is voor iedereen die houdt van fantasy, sciencefiction, horror en alles wat daarbij hoort. Van boeken, films, televisieseries en games tot (video)reportages van de leukste fantasy fairs en -evenementen, op Modern Myths vind je elke dag een nieuw verhaal. Leer de herkomst van al deze fantastische verhalen in achtergronden en spraakmakende interviews met (internationale) schrijvers, acteurs, muzikanten en anderen die hun leven aan het genre wijden. Gebruik onze agenda met fantasy-gerelateerde evenementen. Lees in de rubriek ‘Moderne Mythes’ nieuwe verhalen van schrijvers die hun vertelling (voor)publiceren. Met het ‘Modern Myths Nieuws’ blijf je van het laatste nieuws op de hoogte!

Official Superhero Merchandise

Reactie plaatsen

Door het plaatsen van je reactie worden persoonsgevens werwerkt zoals omschreven in onze privacyverklaring.